Święcenia Diakonatu w Castel Sant’Elia

  • Drukuj

         Dnia 2 października b.r. w Bazylice św. Józefa w Castel Sant’Elia we Włoszech, biskup Romano Rossi udzielił święceń diakonatu 3 alumnom Wyższego Seminarium Duchownego z naszego zgromadzenia. Tym samym dotychczasowi klerycy: William Kachingwe, Moses Kabota Chishimba i Paweł Zagórski przeszli ze stanu świeckiego do duchownego. Bezpośrednio do tego dnia przygotowywali się przez rekolekcje, którym przewodniczył jezuita ojciec Claudio Rajola. Ten wielki i ważny dzień dla naszych współbraci  poprzedziło uroczyste wyznanie wiary, które wraz z przysięgą celibatu i dobrowolności przyjęcia święceń, kandydaci do diakonatu złożyli dnia 30 września w obecności księży współbraci i braci kleryckiej w naszej bazylice. Uroczysta przysięgę odebrał rektor Wyższego Seminarium Duchownego i Sanktuarium Matki Bożej „Ad Rupes” – ksiądz Piotr Burek CSMA.

         Podczas homilii wygłoszonej w czasie uroczystej liturgii święceń, przewodniczący liturgii bp. Romano w sposób szczególny zwrócił uwagę na zadania i role diakonów, jakie mają do spełniania w Kościele oraz podkreślił potrzebę nieustannej modlitwy Ludu Bożego o nowe powołania kapłańskie i zakonne. Mówił o tym jak bardzo dzisiaj trudno dostrzegać cudy, lecz tak naprawdę to nie trzeba daleko szukać aby się z nimi spotkać, bowiem cudem jest każde spotkanie z Panem Bogiem w Eucharystii, cudem jest przebaczenie grzechów w sakramencie pokuty a najłatwiej jest dostrzeć cud w pokornej modlitwie człowieka do Miłującego Jezusa. Zachęcił nowych diakonów aby w kontekscie trwającego Jubileuszu Miłosierdzia byli dobry świadkami i sługami Miłosiernego Pana nie tylko tam gdzie będą odbywać swoje praktyki diakońskie ale zawsze i wszędzie. Na uroczystość święceń diakonatu do Castel Sant’Elia przybyli przełożeni naszej prowincji, księża z parafii, z których pochodzą nowi diakoni oraz rodziny, bliscy i przyjaciele. Po zakończeniu uroczystości był czas na życzenia i rozmowy na placu przy klasztorze Księży Michalitów.

         Od tego dnia diakoni będą nosili dalmatyki przypominające nieco ornat, z szerokimi i krótkimi rękawami, albę lub komżę ze stułą przewieszoną przez lewe ramię. Do tego wydarzenia klerycy przygotowywali się przez lata studiów filozoficznych i teologicznych, odbyli też praktyki duszpasterskie w parafiach i sanktuariach prowadzonych przez nasze Zgromadzenie.

         Święcenia diakonatu to ważna decyzja, związana m.in. ze ślubowaniem celibatu i posłuszeństwa swojemu biskupowi oraz odpowiedniemu Przełożonemu Zakonnemu. Przez nałożenie rąk przez Biskupa diakoni otrzymali ważne zadania do wypełnienia wobec Kościoła i wiernych. Będą asystowali kapłanom podczas sprawowania Liturgii, udzielali chrztu świętego, rozdawali Komunię świętą, czytali Ewangelię i głosili homilie, przewodniczyli nabożeństwom, sprawowali sakramentalia, prowadzili pogrzeby.

Kl. Łukasz Nowak CSMA