Eucharystia pod przewodnictwem Jego Eminencji kardynała Santos Abril y Castellò w Uroczystość Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała - 29 wrzesień 2013

  • Drukuj

Zwieńczeniem nowenny i uroczystości pelegrynacyjnych figury Świętego Michała Archanioła była uroczysta Msza Święta 29 września o godzinie 18.00 odprawiana przez Jego Eminencjię kardynała Santos Abril y Castellò. Koncelebrowali ją przełożony prowincji włosko-szwajcarskiej naszego Zgromadzenia ks. Bogdan Kalisztan, radca i ekonom prowincji ks. Bogdan Turek, rektor Sanktuarium Maria SS. „Ad Rupes” ks. Piotr Burek oraz wielu innych naszych współbraci. Animację muzyczną podjął chór katedralny z Civita Castellana. Na uroczystości odpustowe przybyli również burmistrzowie: Castel Sant’Elia i Nepi oraz komendanci sił wojskowych i policyjnych na terenie prowincji Viterbo.

Na początku Mszy Świętej ks. Piotr Burek przywitał wielebnego gościa. W imieniu swoim i wszystkich michalitów pracująch przy naszym sanktuarium wyraził radość, że w tak świątecznym dla nas dniu zaszczycił nas swoją obecnością archiprezbiter Bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie – największej na świecie bazyliki poświęconej Matce Bożej. Przybliżył też wszystkim szczególność obchodzonego w tym roku odpustu ku czci Świętego Michała Archanioła. W naszym Zgromadzeniu przeżywamy Rok Świętego Michała będący drugim rokiem wielkiej nowenny przygotowującej nas na 100- lecie zatwierdzenia naszej rodziny zakonnej.
W piękniej homilii Jego Eminencja przybliżył wyjątkowość Sanktuarium Matki Bożej „Ad Rupes”, do której wielkie nabożeństwo mieli pierwsi anachoreci budujący później życie monastyczne na zachodzie Europy. Zacytował on błogosławionego papieża Jana Pawła II, który w Ameryce Łacińskiej mówił, że: „Sanktuaria są miejscami uświęconymi wiekami pobożności ludu chrześcijańskiego”.

Nawiązując do wielkiego protektora Zgromadzeń Michalickich podkreślał, że nie jesteśmy nigdy sami w obliczu walki nad złem i że pomaga nam on wybierać w życiu dobro . „Jesteśmy wezwani byśmy w naszym życiu potrafili dobrze wybierać, byśmy potrafili walczyć i ubiegać się o dobro, byśmy nieustannie starali się zapobiegać złu... nie mówi się tu tylko o głoszenie dobra, chodzi raczej o czynienie dobra, o obdarowanie dobrem w taki sposób aby nasze życie było poświęcone na służbę bożą dla istnienia ludzkiego a zarazem na pożytek społeczeństwa.”