Fasada Groty jest dzieiem O. Doebbing’a. Herb papieski nad wejściem do Groty przypomina, że Sanktuarium jest bazyliką Mniejszą (1912). Mad Grotą Matki Bożej znajduje się pustelnia św. Anastazego Opata, z trzema mieszkaniami (celami), gdzie mieszkał ów Święty, gdy tu przybył po opuszczeniu Kurii Rzymskiej, aby oddać się życiu pustelniczemu. Grota posiada wymiary: 4,20 wys., 8,50 szer., 15,35 dł.
Dziś do Groty Matki Bożej prowadzą trzy drogi:
Początki Sanktuarium sięgają V/VI wieku. Kult Maryi w okolicy Rzymu brał początek w Dolinie Suppentońskiej. Tutaj przychodzili pustelnicy i późniejsi mnisi benedyktyńscy, aby zgodnie z ich Regułą oddawać cześć Matce Bożej. W czasie najazdu Saracenów (VII w) Benedyktyni przechowywali tutaj relikwie swoich świętych.