Zjazd Prowincji Włosko-Szwajcarskiej 2015

Jak co roku współbracia pracujący na terenie Włoch i Szwajcarii spotkali się w dniach 28-30 grudnia br. w Castel Sant’Elia na wspólnym Zjeździe Prowincjalnym. Były to szczególne dni w czasie, których podsumowaliśmy  owoce naszej pracy duszpastersko-wychowawczej w kończącym się 2015 roku. Nie zabrakło jednocześnie spojrzenia pełnego nadziei w najbliższą przyszłość. Nad całością spotkania czuwał przełożony naszej prowincji ks. Bogdan Kalisztan. W tym roku gościliśmy w naszym gronie Ojca Generała ks. Kazimierza Radzika oraz Ekonoma Generalnego ks. Jerzego Sosińskiego.

Nasze spotkanie rozpoczęło się obiadem 28 grudnia, po którym to nasi młodzi księża musieli się zmierzyć z egzaminem kościelnym, który przeprowadził ks. Bogusław Turek. W tym czasie w Sali konferencyjnej starsi księża oraz bracia zakonni spotkali się, aby wspólnie podzielić się ze sobą radościami i troskami z pracy duszpasterskiej oraz z życia wspólnotowego. Następnym punktem dnia była wspólna Msza Święta której przewodniczył Radca Prowincji ks. Edward Świątkowski, który w homilii nawiązał do czczonych w tym dniu Świętych Młodzianków i zachęcał aby każdy z nas poddał się działaniu Bożemu w naszej codziennej misji duszpasterskiej. Po zakończonej Eucharystii usiedliśmy do wspólnej wieczerzy przy melodii wspólnie śpiewanych Kolęd i Pastorałek.

29 grudnia był dniem bardzo intensywnym ale pięknym w naszym corocznym Zjeździe. W czasie wspólnego porannego spotkania z Ojcem Generałem, Przełożonym Prowincji oraz Ekonomem Generalnym mogliśmy wysłuchać sprawozdania z pracy naszych współbraci z terenu Polski  i naszej prowincji. Następnie uczestniczyliśmy w spotkaniu z Ojcem Kazimierzem Wiecek, spowiednikiem w Bazylice Św. Piotra w Watykanie, który podzielił się z nami kilkoma myślami o Bożym Miłosierdziu w sakramencie pokuty w kontekście roku Jubileuszowego Miłosierdzia.

O godzinie 12.00 nastąpił najważniejszy moment naszego corocznego spotkania. Otóż o tej godzinie spotkaliśmy się na wspólnej Mszy Świętej w Bazylice Św. Józefa, w czasie której bracia klerycy otrzymali posługi z rąk Ojca Generała: kleryk Piotr Gruca i kleryk Adrian Leszko otrzymali posługę lektoratu, natomiast kleryk Łukasz Nowak otrzymał posługę akolitatu. W homilli Ojciec Generał zwrócił uwagę, że na pewnym etapie formacji Kościół znajduje godnymi poszczególnych kleryków i wybiera ich do posługi, która niesie ze sobą określone zadania pełnione wśród Ludu Bożego. I tak do posługi lektoratu wybrani zostali kleryk Piotr i kleryk Adrian, którzy będą wspomagać duchowieństwo w misji głoszenia Słowa Bożego i krzewienia wiary w świecie. Klerykowi Łukaszowi natomiast został przydzielony  niezwykły dar służby, poprzez który jeszcze bardziej zbliży się do Chrystusa, aż do tego stopnia, że będzie trzymał go w swoich dłoniach i podawał braciom. Wszystkich współbraci natomiast Ojciec Generał zachęcił, aby przechodząc przez Jubileuszowe Drzwi w Watykanie w ostatnim dniu naszego zjazdu przywołać i odpowiedzieć na pytanie Jezusa skierowane do św. Piotra: „Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?” (J 21,17)

W godzinach południowych wysłuchaliśmy relacji zespołu naszej prowincji przygotowującego tematy na XXI Kapitułę Generalną która ma się odbyć w 2016 roku oraz przygotowaliśmy zarys planu i tematów na następny Zjazd.

Ostatni dzień naszego spotkania spędziliśmy w Rzymie. O godzinie 8.30 przeszliśmy przez Drzwi Święte w Bazylice Świętego Piotra a następnie uczestniczyliśmy w Mszy Świętej odprawianej przez Ojca Generała w kaplicy św. Sebastiana na ołtarzu-grobie św. Jana Pawła II. Homilię skierował do nas Przełożony Prowincji ks. Bogdan Kalisztan w której zachęcił nas do częstego pochylania się w Roku Świętym nad obrazem Boga- Ojca Miłosiernego. Tegoroczny zjazd zakończyliśmy wspólnym obiadem u naszych współbraci pracujących w parafii św. Oktawiusza i Towarzyszy w Rzymie.  Napełnieni radością ze spędzonych wspólnie 3 dni udaliśmy się do swoich parafii, oratoriów i sanktuariów by z nowym zapałem pracować na większą Chwałę Bożą.

 

Kl. Łukasz Nowak

Błogosławionego Nowego Roku 2016

W wigilię... - wizyta J.E.ks. Abp. Mieczysława Mokrzyckiego

W wigilię wspomnienia liturgicznego Świętego Jana Pawła II, w popołudniowych godzinach w środę 21 października złożył wizytę w naszym sanktuarium J. E. Abp. Mieczysław Mokrzycki, Metropolita Lwowa i Przewodniczący Episkopatu Ukrainy. Ksiądz Arcybiskup uczestniczący w tych dniach w obradach Synodu Biskupów o rodzinie odbywającego się w Rzymie, jest przede wszystkim rozpoznawalny jako osobisty sekretarz dwóch papieży: św. Jana Pawła II, którego był sekretarzem przez 9 lat i Benedykta XVI przy którego boku pracował 2 lata. Jego wizyta w naszym Sanktuarium Matki Bożej „Ad Rupes” była więc bardzo wymowna właśnie w przeddzień liturgicznego wspomnienia papieża Polaka, przy którego boku  pracował, służył i żył tyle lat.

Ks. Abp. Mieczysław Mokrzycki który przyjechał wraz ze swoim sekterarzem ks. Andrzejem i Prokuratorem Generalnym naszego Zgromadzenia ks. Marianem Babulą, został przywitany przez ksiedza Rektora Piotra Burka. Po krótkim przywitaniu, Arcybiskup wyraził chęć przebycia tej samej drogi, którą 1 maja 1988 roku przebył św. Jan Paweł II podczas swojej oficjalnej pielgrzymki do Castel Sant'Elia. Ksiądz Rektor prowadząc gości przez schody brata Rodio, zaprosił ich na krótką modlitwę do Groty Matki Bożej Skalnej przed cudownym obrazem. Po modlitwie Ksiądz Arcybiskup wpisał się do pamiątkowej księgi umieszczonej w Grocie i ucałował relikwie Wielkiego Papieża Rodaka, które tam się znajdują. Wracając przez aleję dedykowaną Świętemu Papieżowi Polakowi, Rektor Sanktuarium pokazywał gościom piękne widoki Doliny Supentońskiej i opowiadał historię licznych grot eremickich często napotykanych w masywie skalnym. Następnie nasi goście zobaczyli Bazylikę św. Józefa.

O godzinie 19.00 cała wspólnota zakonna zgromadzona w sali konferencyjnej przywitała J.E. ks. Abp. Mieczysława Mokrzyckiego, który zechciał spotkać się z Michalitami tutaj pracującumi i podzielić się wspomnieniami o osobie św. Jana Pawła II, podkreślając jego wielkie oddanie się modlitwie, pracy, zadaniom i wyzwaniom pastoralnym które spotykał jako następca św. Piotra. Nie zabrakło wielu barwnych historii ze wspólnych pielgrzymek zagranicznych, audiencji prywatnych i generalnych jak i z życia codziennego w Watykanie. W czasie dzielenia się świadectwem o Janie Pawle II narodziły się liczne pytania u naszych współbraci, które mogli zadać Księdzu Arcybiskupowi na zakończenie spotkania.

Po spotkaniu wszyscy udaliśmy się do refektarza, gdzie w klimacie braterstwa zjedliśmy wspólną kolacje. Na jej zakończenie ks. Piotr Burek wyraził wdzięczność za wizytę i pamięć Księdza Arcybiskupa, ofiarując naszemu gościowi obraz Marki Bożej „Ad Rupes” oraz płytę klerycką „Annunciamo che”. Zapewnił o modlitwie całej wspólnoty zakonnej, zarówno o błogosławione owoce kończącego się Synodu Biskupów jak i o błogosławieństwo Boże dla J. E. ks. Abp. Mieczysława Mokrzyckiego w swojej pracy pasterskiej w Kościele na Ukrainie, zapraszając już teraz do następnej wizyty do naszego Sanktuarium.

kl. Łukasz Nowak

Wyjątkowa wizyta w naszym Sanktuarium

W niedzielę 18 października b.r. nasze Sanktuarium Maryjne w Castel Sant’Elia odwiedziło dwóch polskich biskupów biorących udział w Synodzie na temat rodziny, który w tych dniach obraduje w Rzymie. Mięliśmy ogromną radość gościć w naszych progach  J.E. Ks. Abp. Stanisława Gądeckiego, Biskupa Diecezji Poznańskiej i Przewodniczącego Komisji Episkopatu Polski oraz J.E. Ks. Bp. Jana Wątrobę, Biskupa Diecezji Rzeszowskiej oraz Przewodniczący Rady ds. Rodziny w Polskim Episkopacie. Wraz z dostojnymi Ojcami Synodalnymi gościliśmy w naszym Sanktuarium również ks. Przemysława Drąga - Dyrektora Krajowego Ośrodka Duszpasterstwa Rodzin, ks. Adama Sycza - Rektora Instytutu Polskiego w Rzymie oraz ks. Mateusza Rachwalskiego - Studenta owego Instytutu.

W progach klasztornych przywitał zacnych gości Rektor Sanktuarium Matki Bożej „ad Rupes” - ks. Piotr Burek wraz z przyjacielem naszego Sanktuarium ks. Prał. Tymonem Tytusem Chmieleckim, którzy z wielkim entuzjazmem oprowadzali gości po miejscach pracy michalitów w Castel Sant’Elia. Zwiedzanie rozpoczęło się od podziwiania wspaniałych widoków Doliny Supentońskiej z placu św. Anny, by po przejściu kilkudziesięciu metrów dotrzeć do kościoła parafialnego św. Antoniego Pustelnika. Następnie ks. Rektor wraz z ks. Tymonem pokazali naszym gościom antyczną Bazylikę Świętego Eliasza, po czym ks. Rektor oprowadził dostojnych gości po terenie Sanktuarium Matki Bożej „Ad Rupes” opowiadając bogatą kilkunastowiekową historię tego miejsca. Po dłuższej modlitwie w Grocie przed cudownym obrazem Matki Bożej „ad Rupes”, Księża Biskupi wraz z towarzyszącymi im księżmi udali się do Bazyliki św. Józefa, następnie zobaczyli cmentarz franciszkański znajdujący się obok kościółka św. Michała Archanioła jak i również sam urokliwy kościół. Po odwiedzeniu ważnych i znaczących miejsc pracy księży michalitów, nie zabrakło również krótkiego spaceru po ogrodach zakonnych, prowadzonych starannie przez naszą wspólnotę.

Zwieńczeniem wizyty zacnych gości była wspólna kolacja w refektarzu naszego domu, gdzie mogliśmy porozmawiać i poznać się lepiej. Na zakończenie kolacji, w „dwóch słowach” rektor ks. Piotr podziękował Księżom Biskupom za chęć przeżycia z naszą wspólnotą zakonną tego niedzielnego popołudnia, zapewniając jednocześnie o modlitwie wszystkich współbraci w intencjach Ojca Świętego i wszystkich Ojców Synodu, wypraszając dla nich światło Ducha Świętego na kolejne dni obrad. Natomiast Księża Biskupi ze swojej strony podziękowali za zaproszenie i możliwość zobaczenia tego świętego miejsca jakim jest nasze Sanktuarium, jak również możliwość poznania wspólnoty zakonnej niedaleko Rzymu, w której bije mocno polskie serce. Księża Biskupi jednomyślnie uznali to niedzielne popołudnie jako błogosławioną i ważną przerwę w obradach, by następnego dnia z nowymi siłami sprostać wyzwaniom Synodu Biskupów.

Przedstawiamy Wam, drodzy przyjaciele, bogatą galerię z tego wyjątkowego niedzielnego spotkania.

Kl. Łukasz Nowak

Święcenia Biskupie Michality ks. Józefa Dąbrowskiego transmitowane na żywo

Świecenia Biskupa Elekta ks. Józefa Dąbrowskiego odbędą się 14 kwietnia 2015 roku w Bazylice pod wezwaniem św. Piotra Apostoła w London Ontario w Kanadzie o godz. 15.00 (w Polsce o godz. 21.00). Konsekratorem będzie ordynariusz diecezji London ks. bp Ronald Fabbro. Kazanie wygłosi ks. kardynał Thomas Christopher Collins ordynariusz Archidiecezji Toronto.

Uroczystą Eucharytię w czasie której święcenia biskupie przyjmie ks. Józef Dąbrowski będzie można oglądać na żywo poprzez stronę internetową:

https://www.youtube.com/watch?v=cEr2_T7BFiw

Życzenia Wielkanocne 2015

„Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszegoJezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was    w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym. Dlatego radujcie się …” (1P 1,3-6)

Coroczna celebracja Paschy jest naznaczona głęboką Radością, która wypływa ze zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią i z głębokiej wdzięczności za otrzymane dary.

Dla nas wszystkich, ktorzyśmy przyjęli zaproszenie do kroczenia za Chrystusem czystym, ubogim i posłusznym, tegoroczne święta Wielkanocne, przeżywane w Roku Życia Konsekrowanego stają się wezwaniem do odkrycia i wcielenia w nasze codzienne życie radości i wdzięczności.

Ojciec święty Franciszek, w orędziu na rozpoczęcie tego Roku Łaski, przypomina nam w sposób szczególny radość która powinna charakteryzować osobę powołaną: „Pokażcie wszystkim że naśladowanie Chystusa przez wprowadzanie w życie jego Ewangeli napłnia wasze serca szczęściem. Przekazujcie tę radość wszystkim których spotykacie i którzy szukają sensu życia.To wasze życie powinno przemawiać, życie, z którego promieniuje radość i piękno życia Ewangelią i pójścia za Chrystusem”.

Słowa Ojca świętego nie tylko są wezwaniem ale także wskazują ideał naszego powołania i misji. Świadomi ciężaru jaki na nas spoczywa jest konieczne aby Zmartwychwstały Chrystus przebywał w nas. On Jeden może nam dać prawdziwą radość, która jest owocem Ducha Świętego.

Życzymy wszystkim, aby Zmartwychwstały Chrystus obdarzył każdego z nas darami swej Łaski, aby stworzył w nas nowe serca pełne radości, wdzięczności i otwarcia na każdego brata i siostrę spoktanych na drodze naszego powołania!

Błogosławionych Świąt Zmatwychwstania Pańskiego

życzą

Ksiądz Rektor Piotr Burek i cała Wspólnota zakonna Księży Michalitów

TRIDUUM PASCHALNE MĘKI, ŚMIERCI I ZMARTWYCHWSTANIA CHRYSTUSA

“Jutro jest Wielki Czwartek. Po południu wraz ze Mszą św. „Wieczerzy Pańskiej” rozpocznie się Triduum Paschalne męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa – będące kulminacją całego roku liturgicznego, a także naszego życia liturgicznego.

Triduum rozpoczyna się pamiątką Ostatniej Wieczerzy. Jezus, w przeddzień swojej męki ofiarował Ojcu swoje ciało i krew pod postaciami chleba i wina, a dając je apostołom za pokarm nakazał im by zawsze sprawowali ofiarę na Jego pamiątkę. Ewangelia tej celebracji, przypominając obmycie stóp wyraża to znaczenie Eucharystii w innej perspektywie. Jezus, jako sługa umywa nogi Szymonowi Piotrowi i pozostałym jedenastu uczniom (por. J 13,4-5). Poprzez ten proroczy gest wyraża On sens swojego życia i swojej męki jako służbę Bogu i braciom: „Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć” (Mk 10,45).

Wydarzyło się to także w naszym chrzcie, kiedy łaska Boża obmyła nas z grzechu, a my przyoblekliśmy się w Chrystusa (por. Kol 3,10). Dzieje się tak za każdym razem, kiedy sprawujemy pamiątkę Pana w Eucharystii: łączymy się w komunii z Chrystusem Sługą, aby być posłusznymi Jego przykazaniu, abyśmy się wzajemnie miłowali, tak jak On nas umiłował (por. J 13,34; 15,12). Kiedy przystępujemy do Komunii Świętej, nie będąc szczerze gotowymi obmywać stopy jedyni drugim, to nie rozpoznajemy Ciała Pańskiego. To służba Jezusa, który dał siebie całkowicie.

Następnie pojutrze, w liturgii Wielkiego Piątku rozważamy tajemnicę śmierci Chrystusa i adorujemy krzyż. W ostatnich chwilach życia, zanim oddał Ojcu ducha, Jezus powiedział: „Wykonało się!” (por. J 19,30). Cóż oznacza to słowo? Oznacza ono, że dokonało się dzieło zbawienia, że wszystkie Pisma znajdują swoje całkowite wypełnienie w miłości Chrystusa, Baranka złożonego w ofierze. Jezus poprzez swoją ofiarę przemienił największą niesprawiedliwość w największą miłość.

Na przestrzeni wieków byli mężczyźni i kobiety, którzy poprzez świadectwo swego życia odzwierciedlają promień tej miłości doskonałej, pełnej, nieskazitelnej. Chciałbym przypomnieć heroicznego świadka naszych czasów, księdza Andreę Santoro, kapłana diecezji rzymskiej i misjonarza w Turcji. Kilka dni, zanim został zamordowany w Trapezuncie napisał: „Jestem tutaj, by mieszkać pośród tych ludzi i pozwolić Jezusowi, aby był wśród nich użyczając mego ciała... Człowiek staje się zdolny do zbawienia jedynie ofiarowując własne ciało. Zło świata trzeba znosić a cierpienie dzielić, przyjmując je dogłębnie w swoim ciele tak, jak Jezus” (A. Polselli, Don Andrea Santoro, le eredità, Città Nuova, Roma 2008, p. 31).

Także i dziś jest wiele kobiet i mężczyzn, prawdziwych męczenników, którzy dają swe życie wraz z Jezusem, jedynie z tego powodu, aby wyznać swą wiarę. Jest to służba, służba chrześcijańskiego świadectwa, aż po przelanie swej krwi. Tak służył nam Chrystus: do końca nas odkupił. To jest znaczenie tego słowa „wykonało się!”. Jakże pięknie byłoby, abyśmy wszyscy pod koniec naszego życia, pomimo naszych błędów, grzechów, ale także naszych dobrych dzieł miłości bliźniego mogli powiedzieć Ojcu, podobnie jak Jezus: „wykonało się!”. Choć nie z tą doskonałością, jak On to uczynił, lecz powiedzieć: „Panie, uczyniłem wszystko, co mogłem”. „Wykonało się!”. Adorując krzyż, spoglądając na Jezusa myślimy o miłości, służbie, w naszym życiu, w męczennikach chrześcijańskich, ale warto byśmy także, pomyśleli o końcu naszego życia. Nikt z nas nie wie, kiedy on nadejdzie. Możemy jednak prosić o łaskę, byśmy mogli powiedzieć: „Ojcze, uczyniłem wszystko, co mogłem”. „Wykonało się!”

Wielka Sobota to dzień, kiedy Kościół rozważa „spoczynek” Chrystusa w grobie po zwycięskiej walce na krzyżu. W Wielką Sobotę Kościół po raz kolejny utożsamia się z Maryją: w Niej, pierwszej i doskonałej uczennicy, pierwszej i doskonałej wierzącej zawarta jest cała jego wiara. W ciemności otaczającej stworzenie pozostaje Ona sama, podtrzymując płomień wiary, nadziei wbrew nadziei (por. Rz 4,18), w zmartwychwstanie Jezusa.

We wspaniałej Wigilii Paschalnej, w której na nowo rozbrzmiewa Alleluja, celebrujemy zmartwychwstałego Chrystusa, centrum i cel wszechświata oraz historii; czuwamy pełni nadziei oczekując Jego powrotu, kiedy Pascha ukaże się w pełni.

Czasem ciemność nocy zdaje się przenikać duszę; czasami myślimy, „teraz nie można już nic zrobić”, a serce nie odnajduje już siły, by kochać ... Ale właśnie w tej ciemności Chrystus zapala ogień Bożej miłości: blask przełamuje mrok i ogłasza nowy początek. Co się rozpoczyna w najgłębszej ciemności. Wiemy, że noc jest najciemniejsza tuż przed świtem, zanim rozpocznie się dzień. Ale właśnie w tej ciemności Chrystus zapala ogień Bożej miłości. Kamień cierpienia został odrzucony, zostawiając miejsce nadziei. Oto wielka tajemnica Wielkanocy! W tę świętą noc, Kościół przekazuje nam światło Zmartwychwstałego, aby nie było już w nas żalu tych, którzy mówią, „teraz już za późno ...”, ale nadzieja tych, którzy są otwarci na teraźniejszość pełną przyszłości: Chrystus zwyciężył śmierć, a my wraz z Nim. Nasze życie nie kończy się przy kamieniu nagrobnym. Nasze życie wykracza poza grób z nadzieją w Chrystusie, który powstał właśnie z grobu.

Jako chrześcijanie jesteśmy wezwani, by być strażnikami poranka, umiejącymi rozpoznać znaki zmartwychwstałego Pana, tak jak potrafiły to kobiety i uczniowie, którzy przybiegli do grobu o świcie pierwszego dnia tygodnia.

Drodzy bracia i siostry, w tych dniach Triduum Sacrum, nie ograniczajmy się do upamiętniania męki Pana, ale wejdźmy w tajemnicę, sprawmy, aby ożywiały nas Jego uczucia, jak nas zachęca apostoł Paweł: „Niech was ożywiają uczucia znamienne dla Jezusa Chrystusa” (Flp 2,5). Wtedy nasze Święta będą „dobrą Paschą”.

Katecheza Ojca Świętego Franciszka – Audiencja Generalna – Środa 1° kwiecień 2015

Koncert prezentujący i promujący najnowszą płytę kleryków

Z ogromną radością informujemy wszystkich, że 18 marca br. o godz. 19.00 w wigilię Uroczystości ku czci św. Józefa, w Castel Sant’Elia, miała miejsce prezentacja najnowszej płyty       i albumu Michalickiego Kleryckiego Zespołu Muzycznego z Castel Sant’Elia we Włoszech, zatytułowanego: „Annunciamo che... - Głosimy, że...”.

Płyta jest owocem pracy naszych kleryków, którzy tym samym chcieli odpowiedzieć na wciąż rosnące zainteresowaniem ich twórczością ze strony wielu życzliwych ludzi. Ciekawym jest fakt, że została ona zaprezentowana dokładnie po trzech latach od powstania tego kleryckiego zespołu, którego wielu nazywa „Michael.it”, będącym niejako włoskim odpowiednikiem krakowskiego zespołu kleryków michalickich. To właśnie w tym samym miejscu, bo w Bazylice Św. Józefa, w tym samym dniu 18 marca i o tej samej godzinie, 3 lata temu zespół stawiał swoje pierwsze kroki. Poprzez te lata skład zespołu zmieniał się kilkakrotnie, a w chwili obecnej liczy trzech kleryków: kl. Paweł Zagórski, kl. Łukasz Nowak, kl. Adrian Leszko. Oni to też byli głównymi bohaterami tego szczególnego wieczoru. Na uroczystość promocji płyty ze względów pastoralnych nie przyjechał ks. Tomasz Rożek jeden z pomysłodawców powstania zespołu, który jednak współpracował i gościnnie wystąpił w nowym albumie.

Całą uroczystość prowadził Rektor Sanktuarium Matki Bożej”Ad Rupes”, ks. Piotr Burek, główny twórca znajdującego się wewnątrz płyty albumu, który od samego początku wspierał kleryków swoim zaangażowaniem i wszelką pomocą. Podczas promocji płyty, usłyszęliśmy kilka piosenek granych na żywo przez Michael.it jak i gotowych kawałków pochodzących z najnowszej ich płyty. Podczas tej uroczystości mięliśmy okazję zobaczyć kilka prezentacji multimedialnych przedstawiających historię grupy kleryckiej, ich koncertów, animacji liturgicznych i zabaw młodzieżowych, jak również prezentację dotyczącą procesu nagrywania płyty, która odbyła się w „RAVEN STUDIO” pod Tarnowem, pod czujnym okiem realizatora dźwięku pana Krzysztofa Krupy. Zobaczyliśmy też w formie PDF wnętrze albumu znajdującego się wewnątrz płyty. Usłyszeliśmy również krótkie świadectwo kl. Łukasza, który podzielił się ze wszystkimi radością powołania i rolą muzyki w odkrywaniu swojego powołania. Na zakończenie ks. Piotr podziękował wszystkim tym, którzy zaangażowali się w produkcję tego wielkiego dzieła, począwszy od Ojca Generała i Przełożonego Prowincji Włosko-Szwajcarskiej naszego Zgromadzenia i wszystkich wspierających nas współbraci we Włoszech i w Polsce, następnie wszystkim tym, którzy duchowo otaczali modlitwą całe przedsięwzięcie, oraz wszystkim sponsorom, którzy materialnie i w każdy inny sposób wsparli tą inicjatywę.

Warto podkreślić wielką rolę jaką odegrało Katolickie Radio Via, które od początku patronowało medialnie to dzieło, a w ostatnim czasie promowało na swoich falach piosenki zespołu kleryckiego z Castel Sant’Elia. Szczególnie dziękujemy Radiu Via, które 15 marca ogłosiło płytę „Annunciamo che... - Głosimy, że...” płytą tygodnia, co jest znakiem wielkiego prestiżu i uznania w środowisku muzycznym w znacznej części południowej Polski.

Na terenie Włoch płyta dostępna jest w naszym Sanktuarium w Castel Sant’Elia jak i w Sanktuarium św. Michała Archanioła na Monte Sant’Angelo. Zainteresowani płytą: „Annunciamo che... - Głosimy, że...” w Polsce, mogą o nią pytać w Sanktuarium św. Michała Archanioła i Bł. Bronisława Markiewicza w Miejscu Piastowym, w Parafii Ofiarowania N.M.P. w Górnie, w Parafii Miłosierdzia Bożego w Sędziszowie Małopolskim, w Parafii św. Katarzyny w Łętowni oraz w Radiu "Via".

Kl. Łukasz Nowak

Liturgia na dziś

4637046
Today
Yesterday
This Week
This Month
577
955
3553
25288