Śluby wieczyste kleryka Pawła Zagórskiego i ponowienie ślubów zakonnych przez kleryków Williama, Mosesa i Łukasza

W wigilię uroczystości patrona naszego Zgromadzenia, Świętego Michała Archanioła, zgromadzeni w Bazylice Świętego Józefa w Castel Sant’Elia zaproszeni goście z Polski i z Włoch jak również liczni wierni miejscowi byli swiadkami doniosłego wydarzenia dla Kościoła Powszechnego a szczególnie dla naszego Zgromadzenia. O godzinie 18.00 rozpoczęła się uroczysta Msza Święta, podczas której kleryk Paweł Zagórski złożył profesje wieczystą na ręce przełożonego prowincji włosko-szwajcarskiej księdza Bogdana Kalisztana, tym samym postanawiając oddać się na całe życie w służbie Bogu, Kościołowi i Zgromadzeniu. Podczas tej samej Eucharystii na rok czasu ponowili swoje śluby zakonne: kl. Moses Kabota Chishimba, kl. William Kachingwe oraz kl. Łukasz Ryszard Nowak.

Podczas okolicznościowej homilli Ksiądz Prowincjał mówił o wyjątkowości powołania zakonnego w dzisiejszym świecie. „W dobie dzisiejszego pesymizmu, walki o byt materialny i społeczny, wyścigu o sławę i cześć, mówię wam drodzy bracia: chwała wam żeście wybrali Jezusa Chrystusa. Ten, który się jemu oddał całkowicie, zazna szczęścia niewyobrażalnego, bo nasz Pan uczyni go w zamian swoim apostołem. Pamiętajcie jednak drodzy bracia, tak was ludzie oceniać będą jak bardzo będziecie nim żyli. O takim zakonniku, który trwa przy Chrystusie prawdziwie ludzie powiedzą ten jest prawdziwie CZŁOWIEKIEM BOŻYM”.

Po homilli bracia ponawiający śluby zakonne, zbliżali się do przełożonego prowincjalnego odczytując publicznie akt profesji zakonnej a następnie podpisując swoje zobowiązanie na ołtarzu. Następnie kandydat do profesji wieczystej kleryk Paweł Zagórski odpowiadając „tak, chcę” na pytania Ojca Prowincjała o woli poświęcenia się zupełnego na całe życie Bogu w ślubach zakonnych: czystości ubóstwa i posłuszeństwa, o ciągłej chęci formacji według ducha Ewangelli i Konstytucji Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła oraz o służeniu Ludowi Bożemu tam gdzie Duch Święty zechce go posłać. Następnie podczas śpiewu Litanii do Wszystkich Świętych kleryk Paweł w postawie leżenia krzyżem przed ołtarzem prosił o pomoc i błogosławieństwo Ducha Świętego, Matki Bożej i wszystkich świętych i błogosławionych Kościoła Świętego. Następnie kleryk Paweł odczytał tekst ślubów zakonnych podkreślając, że zobowiązuje z pomocą Bożą wytrwać w nich na całe życie. Po złożeniu podpisu pod aktem ślubów profes wieczysty otrzymał z rąk księdza Bogdana Kalisztana, przełożonego Prowincji specjalnie zarezerwowane na tą okazję błogosławieństwo neoprofesa. Po gromkim aplauzie wszystkich wiernych zgromadzonych w Świątyni Pańskiej kleryk Paweł Zagórski powrócił na swoje miejsce całkowice odmieniony, bowiem stając się pełnoprawnym członkiem Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła.

Na zakończenie Mszy Świętej, neoprofes w emocjonujących słowach podziękował wszystkim uczestniczącym w tym ważnym dla niego wydarzeniu, szczególnie Ojcu Prowincjałowi, formatorom: ks. Piotrowi Burkowi-rektorowi sanktuarium i seminarium w Castel Sant’Elia, ks. Stanisławowi Żuradowi- prefektowi kleryków oraz ks. Tadeuszowi Łoin- ojcu duchowemu. Słowa podziękowanie popłynęły również do współkoncelebrantów: współbraci z Nepi, Rzymu, księdzu prałatowi Tymonowi Tutusowi Chmieleckiemu-pracownikowi Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, księżom studentom z Rzymu ks. Pawłowi i ks. Mirkowi. W szczególnie ciepłych słowach neoprofes Paweł podziękował przybył z Polski gościom: księdzu wikaremu Bogdanowi z rodzinnej parafi Bobowa, mamie i tacie oraz siostrom i braciom.

Po uroczystej Mszy Świętej wszyscy zaproszeni goście i przyjaciele Sanktuarium mogli się spotkać z klerykiem Pawłem na specjalnie zorganizowanym poczęstunku na placy przy Sanktuarium.

Nowemu profesowi wieczystemu naszego Zgromadzenia życzymy wielu łask Bożych, opieki świętego Michała Archanioła i Matki Bożej „Ad Rupes”.

Kl. Łukasz Nowak

Papieskie Sanktuarium Matki Bożej "ad Rupes" w Wiadomościach TVP

W dzisiejszym specjalnym wydaniu Wiadomości TVP o godzinie 19:30 wszystko na temat jutrzejszej kanonizacji papieży Jana Pawła II i Jana XXIII. W planie również reportaż z naszego sanktuarium, które odwiedził papież Jana Paweł II 1 maja 1988r.

ZAPRASZAMY DO OGLĄDANIA!

Życzenia Wielkanocne - 20 kwiecien 2014

„Także my, którzy przeszliśmy przez pustynię Wielkiego Postu
i bolesne dni męki Pańskiej, wznosimy dziś okrzyk zwycięstwa:
«Zmartwychwstał! Prawdziwie zmartwychwstał!»."

Benedykt XVI,
Orędzie Wielkanocne Urbi et Orbi,
8 kwietnia 2012

W dni Wielkanocne w szczególny sposób jest nam głoszona prawda wypowiedziana przez Świętego Pawła: “Za wszystkich umarł Chrystus po to, aby Ci co żyją, już nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i zmartwychwstał. Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe” (2Kor 5,15.17). Właśnie dzięki tej prawdzie cud zmartwychwstania Chrystusa jest podstawową prawdą wiary, dającą moc poznania Boga i zwyciężenia zła.

Niechaj radosne orędzie paschalne rozlegające się z mocą wniesie w nasze życie trwały pokój, umocni nadzieję, rozpali braterską miłość, byśmy stawali się przekonywującymi i radosnymi świadkami orędzia życia i miłości.

Niech Zmartwychwstały Jezus rozraduje Wasze serca łaską i błogosławieństwem.

Wspólnota zakonna Księży Michalitów


Życzenia od Ojca Świętego Franciszka

 

ŻYĆ WIELKIM TYGODNIEM

Co jednak może dla nas znaczyć życie Wielkim Tygodniem? Co znaczy iść za Jezusem Jego drogą na Kalwarię, ku krzyżowi i zmartwychwstaniu? W swojej ziemskiej misji Jezus chodził drogami Ziemi Świętej; powołał dwunastu prostych ludzi, aby z Nim przebywali, chodzili z Nim i kontynuowali Jego misję. Wybrał ich spośród ludu pełnego wiary w Boże obietnice. Mówił do wszystkich bez różnicy, do wielkich i do prostych, do bogatego młodzieńca i do ubogiej wdowy, do możnych i do słabych; niósł miłosierdzie i przebaczenie Boga; uzdrawiał, pocieszał, okazywał zrozumienie; dawał nadzieję; wszystkim niósł obecność Boga, który interesuje się każdym człowiekiem, jak dobry ojciec i dobra matka każdym ze swoich dzieci. Bóg nie czekał, aż do Niego przyjdziemy, ale to On przybył do nas, bez kalkulacji, bez miary. Bóg taki jest: to On zawsze robi pierwszy krok, On idzie do nas. Jezus żył w codziennych realiach zwykłych ludzi: wzruszył Go tłum, który wyglądał jak stado bez pasterza, płakał w obliczu cierpienia Marty i Marii z powodu śmierci ich brata Łazarza, powołał celnika na swego ucznia, doświadczył też zdrady jednego ze swoich przyjaciół. W Nim Bóg dał nam pewność, że jest z nami, pośród nas. «Lisy — powiedział On, Jezus — lisy mają nory, a ptaki podniebne — gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć» (Mt 8, 20). Jezus nie ma domu, bo Jego domem są ludzie, my, Jego misją jest otwieranie wszystkim bram Boga, uobecnianie miłości Boga.

W Wielkim Tygodniu przeżywamy szczytowy moment tej drogi, tego planu miłości, który obejmuje całą historię relacji między Bogiem a ludzkością. Jezus wchodzi do Jerozolimy, by uczynić ostatni krok, który jest syntezą całego Jego życia: daje siebie bez reszty, niczego dla siebie nie zachowując, nawet życia. Podczas Ostatniej Wieczerzy z przyjaciółmi dzieli chleb i podaje kielich «za nas». Syn Boży daje się nam, przekazuje w nasze ręce swoje Ciało i swoją Krew, by zawsze być z nami, by mieszkać wśród nas. W Ogrodzie Oliwnym, podobnie jak podczas procesu przed Piłatem, nie stawia oporu, daje siebie. Jest przepowiedzianym przez Izajasza cierpiącym sługą, który ogołocił samego siebie, aż do śmierci (por. Iz 53, 12).

Jezus nie przeżywa tej miłości, która prowadzi do ofiary, w sposób bierny bądź fatalistyczny; nie kryje, oczywiście, swej głęboko ludzkiej trwogi w obliczu gwałtownej śmierci, lecz z pełną ufnością zawierza się Ojcu. Jezus dobrowolnie wydał się na śmierć, aby odpowiedzieć na miłość Boga Ojca, w doskonałej jedności z Jego wolą, aby zaświadczyć o swojej miłości do nas. Na krzyżu Jezus «umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie» (Ga 2, 20). Każdy z nas może powiedzieć: umiłował mnie i wydał samego siebie za mnie. Każdy z nas może powiedzieć owo: «za mnie».

Czytaj więcej: ŻYĆ WIELKIM TYGODNIEM

Liturgia na dziś

4653843
Today
Yesterday
This Week
This Month
902
676
6243
11855