Dzień skupienia ze świętym Benedyktem z Nursji

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: czwartek, 20, luty 2014 21:21

W niedzielę 16 lutego br. Ksiądz Piotr Burek, rektor nasyego sanktuarium wraz z członkami grupy modlitewnej Świętego Michała Archanioła i grupy Różańca Świętego i klerykiem Łukaszem udali się na coroczny dzieć skupienia poza Sanktuarium. W tym roku uczestnicy mięli okazję modlić się w miejscu szczególnym, w miejscu które postrzegane jest kolebką życia monastycznego w Europie, a mianowicie Subiaco, z którym to miejscem związany jest patron Europy Święty Benedykt z Nursji.

Po dojechaniu na miejsce zostaliśmy „uderzeni” szczególnością tego miejsca, pięknem przyrody: Sanktuarium wysoko w górze, w skale, dźwięki strumyka przepływającego w wąwozie górskim, śpiew ptaków... jednym słowem doskonałe miejsce na dzisiejsze spotkanie z Bogiem.Po naturalnym podziwie nad pięknem miejsca udaliśmy się do jednej z kaplic Sanktuarium na odprawienie Modlitw porannych i Jutrzni. Następnie zostaliśmy oprowadzeni przez panią Cecylię, przewodniczkę sanktuarium Sacro Speco, która opowiedziała nam historię życia i powołania Świętego Benedykta i jego siostry Świętej Scholastyki. Po wysłuchaniu ciekawej historii i zobaczeniu całego kompleksu monasteru udaliśmy się ponownie do kaplicy gdzie wysłuchaliśmy rozważań opiekuna duchowego grupy księdza Piotra, który w tym roku mówił o miłości, wytrwałości i zaufaniu w sakramencie małżeństwa w nauczaniu Ojca Świętego Franciszka. Kiedy nadeszła pora objadowa udaliśmy się na obrzeże miasta Subiaco gdzie w jednej z rodzinnych restauracji zjedliśmy pyszny obiad. Po tym krótkim odpoczynku i pokrzepieniu ciała dobrą włoską strawą, udaliśmy się do opactwa Świętej Scholastyki gdzie zostaliśmy oprowadzeni przez mieszkającego w tamtym opactwie minicha, don Mauro. Następnie ponownie udaliśmy się do Sacro Speco gdzie uczestniczyliśmy we mszy świętej kończącej ten pełny zadumy i modlitwy dzień, podczas której Ojciec Duchowny Grup modlitewnych wyjaśniał nam przymioty Ducha Świętego i ich wielkiej roli we wzroście wiary u każdego człowieka. Podczas mszy świętej ksiądz Piotr przetłumaczył na język włoski modlitwę która nauczyła go w dzieciństwie jego mama: „Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze...”, i zachęcił wszystkich uczestników rekolekcji do częstego jej odnawiania. Po zakończeniu Mszy Świętej Ksiądz Piotr pobłogosławił wszystkie przedmioty kultu zakupione w tutejszym sanktuarium, po czym udaliśmy się z powrotem do Castel Sant’Elia. W czasie drogi powrotnej, wszyscy zgodnie stwierdzili, że był to ciekawy i piękny dzień, oraz zastanawiali się: „ciekawe co dla nas przygotuje Ksiądz Piotr za rok”.

XXII Światowy Dzień Chorego

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: wtorek, 11, luty 2014 22:10

Orędzie Ojca Świętego na XXII. Światowy Dzień Chorego 11 lutego 2014 roku

Wiara i miłość: „My także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3,16)

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Przy okazji XXII Światowego Dnia Chorego, którego tegoroczny temat brzmi: Wiara i miłość: „My także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3,16), zwracam się w szczególny sposób do osób chorych i do wszystkich, którzy się nimi opiekują i je leczą. Kościół dostrzega w was, drodzy chorzy, szczególną obecność cierpiącego Chrystusa. Tak właśnie jest: obok, więcej, wewnątrz naszego cierpienia jest cierpienie Jezusa, który razem z nami niesie jego ciężar i wyjawia jego sens. Kiedy Syn Boży wstąpił na krzyż, położył kres samotności cierpienia i rozjaśnił jego mrok. Stajemy zatem w obliczu tajemnicy miłości Boga do nas, która napełnia nas nadzieją i odwagą: nadzieją, ponieważ w Bożym zamyśle miłości również noc boleści otwiera się na światło paschalne; i odwagą, by stawić czoło wszelkim przeciwnościom razem z Nim, w zjednoczeniu z Nim.

2. Syn Boży, który stał się człowiekiem, nie uwolnił ludzkiego doświadczenia od choroby i cierpienia, lecz biorąc je na siebie, przemienił je i zredukował. Zredukował, bo już nie mają one ostatniego słowa, którym jest zamiast tego pełnia nowego życia; przemienił, bo dzięki zjednoczeniu z Chrystusem z negatywnych mogą stać się pozytywne. Jezus jest drogą, a mając Jego Ducha, możemy iść za Nim. Jak Ojciec dał Syna z miłości, a Syn oddał siebie ze względu na tę samą miłość, my również możemy miłować innych tak jak Bóg nas umiłował, oddając życie za braci. Wiara w dobrego Boga staje się dobrocią, wiara w ukrzyżowanego Chrystusa staje się siłą miłości aż do końca, także miłości nieprzyjaciół. Dowodem autentycznej wiary w Chrystusa jest dar z siebie, szerzenie się miłości bliźniego, zwłaszcza do ludzi, którzy na to nie zasługują, tych, którzy cierpią, którzy są zepchnięci na margines.

3. Na mocy chrztu i bierzmowania jesteśmy powołani do tego, byśmy się upodabniali do Chrystusa, Miłosiernego Samarytanina dla wszystkich cierpiących.

„Po tym poznaliśmy miłość, że On oddał za nas życie swoje. My także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3,16). Kiedy z czułością zbliżamy się do tych, którzy potrzebują opieki, wnosimy nadzieję i uśmiech Boga w sprzeczności świata. Kiedy wielkoduszne oddanie innym staje się stylem naszego działania, robimy miejsce dla Serca Chrystusa i zostajemy przez nie ogrzani, a tym samym przyczyniamy się do nadejścia królestwa Bożego.

4. Abyśmy mogli rozwijać w sobie czułość, nacechowaną szacunkiem i delikatną miłością, mamy chrześcijański wzór, ku któremu możemy w sposób pewny kierować nasze spojrzenie. Jest nim Matka Jezusa i nasza Matka, wsłuchująca się w głos Boga i potrzeby oraz trudności Jego dzieci. Maryja, pod wpływem Bożego miłosierdzia, które w Niej stało się ciałem, zapomina o sobie i spieszy z Galilei do Judei, by odwiedzić swoją kuzynkę Elżbietę i jej pomóc; wstawia się do swojego Syna na godach w Kanie, kiedy widzi, że kończy się weselne wino; nosi w swoim sercu przez całą pielgrzymkę życia słowa starca Symeona, przepowiadające, że Jej serce przeszyje miecz, i niewzruszenie stoi pod krzyżem Jezusa. Ona wie, jak idzie się tą drogą, i dlatego jest Matką wszystkich chorych i cierpiących. Możemy ufnie uciekać się do Niej z synowskim oddaniem, pewni, że weźmie nas w opiekę, wesprze i nie opuści. To Matka Ukrzyżowanego Zmartwychwstałego: stoi przy naszych krzyżach i towarzyszy nam w drodze do zmartwychwstania i pełnego życia.

5. Św. Jan, uczeń, który stał pod krzyżem z Maryją, prowadzi nas do źródeł wiary i miłości, do serca Boga, który „jest miłością” (1 J 4,8.16), i przypomina nam, że nie możemy kochać Boga, jeśli nie kochamy braci. Ten, kto stoi pod krzyżem z Maryją, uczy się kochać jak Jezus. Krzyż „daje pewność wiernej miłości Boga do nas. Miłości tak wielkiej, że wchodzi w nasz grzech i go przebacza, wchodzi w nasze cierpienie i daje nam siłę, aby je znosić, wchodzi także w śmierć, aby ją zwyciężyć i nas zbawić. (…) Krzyż Chrystusa zachęca także, abyśmy dali się zarazić tą miłością, uczy nas zatem patrzeć na bliźniego zawsze z miłosierdziem i miłością, zwłaszcza na tych, którzy cierpią, którzy potrzebują pomocy” (Droga Krzyżowa z młodzieżą, Rio de Janeiro, 26 lipca 2013 r.)

Zawierzam ten XXII Światowy Dzień Chorego wstawiennictwu Maryi, aby pomagała osobom chorym przeżywać swoje cierpienie w jedności z Jezusem Chrystusem i by wspierała tych, którzy się nimi opiekują. Wszystkim, chorym, pracownikom służby zdrowia i wolontariuszom, z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.

Dni Duchowości Rodziny Salezjańskiej – już po raz 32

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: poniedziałek, 27, styczeń 2014 17:25

W Rzymie, przy via Pisana, gdzie znajduje się Dom Generalny Zgromadzenia Salezjańskiego, w centrum konferencyjnym „Salesianum”, po raz 32 odbyły się Dni Duchowości Rodziny Salezjańskiej. W spotkaniu, które rozpoczęło się w czwartek 16 stycznia po południu, wzięli udział także nasi współbracia raprezentując oficjalnie Zgromadzenie św. Michała Archanioła: ks. Piotr Burek, ks. Stanisław Żurad i ks. Łukasz Rogowski. W spotkaniu uczestniczyły także dwie siostry michalitki: s. Dolores i s. Renata.

Tegoroczne Spotkanie Rodziny Salezjańskiej w pewnym sensie poprzedza i w jakiś sposób przygotowuje Kapitułę Generalną Zgromadzenia Salezjańskiego, która rozpocznie się 22 lutego br. Temat Dni Duchowości i temat Wiązanki Duchowej, przygotowanej przez przełożonego generalnego ks. Pascuala Chàveza SDB brzmi: „Czerpmy z doświadczenia duchowego ks. Bosko, aby kroczyć w świętości według naszego osobistego powołania”. Temat ten był pogłębiany podczas Dni Duchowości Salezjańskiej podczas poszczególnych dni: w czwartek – „Duchowość salezjańska: spotkanie z Bogiem, którego pragniemy”, w piątek – „Duchowość salezjańska: spotkanie z ks. Bosko, naszym mistrzem”, w sobotę – „Duchowość salezjańska: nasza tożsamość i misja”, w niedzielę – „Duchowość salezjańska: szukanie chwały Boga i zbawienia dusz”.

Na codzienny program złożyły się: konferencje, świadectwa, chwile wspólnej modlitwy i celebracji, prezentacja dzieł prowadzonych przez zgromadzenia i instytuty, które przynależą do Rodziny. Nie zabrakło oczywiście braterskich spotkań z tymi, którzy przybyli tutaj z całego świata w liczbie 430 osób. Podobnie jak w poprzednich latach, Dni Duchowości stanowiły świetną okazję, aby „coś podpatrzeć i czegoś się nauczyć” od tych wszystkich, którzy tworzą wielką Rodzinę Salezjańską, a co można wykorzystać nie tylko dla siebie, ale także na innych polach działania.