Święto Bożego Ciała w Sanktuarium - 2 czerwca 2013

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: środa, 05, czerwiec 2013 21:10

Każdego roku w uroczystość Bożego Ciała, Kościół obchodzi uroczyście ustanowienie Eucharystii – dar, w którym Pan Jezus dał siebie samego wszystkim ludziom pod postaciami chleba i wina podczas Ostatniej Wieczerzy. Również w naszym Sanktuarium, poczyniono przygotowania do uczczenia tej ważnej rocznicy Święta Bożego Ciała.

W sobotni wieczór, pomimo złej pogody i obfitujących opadów deszczu, grupa wiernych i przyjaciół sanktuarium, seminarzystów i kapłanów, ufając w Opatrzność Bożą, rozpoczęła prace przy tzw. “Infioracie”, czyli przygotowaniu i ustrojeniu trasy, po której ma przejść wzdłuż alei Sanktuarium procesja Bożego Ciała.

Prace nad przygotowaniem trasy procesji trwały do późnych godzin nocnych. Wykonywanie wszystkich materiałów wchodzących w skład pięknego, wielokolorowego dywanu, ubogaconego wieloma symbolami z Roku Wiary, a także i z symbolami eucharystycznymi (m.in. kielicha, winogron), rozpoczęto kilka miesięcy wcześniej. „Infiorata” jest czasochłonna, wymaga cierpliwości i poświęcenia, ale owoce pracy są niesamowite, a trasa przygotowana trasa z roku na rok jest coraz piękniejsza. Nad całością prac czuwa duża grupa wolontariuszy, którzy wyszukują co raz to nowe wzory oraz przygotowują materiał w przepięknych barwnych kolorach.

Przed procesją o godz. 09.30 w Bazylice św. Józefa została odprawiona Msza Św, którą celebrował ks. Piotr Burek - Rektor sanktuarium. W pięknej homilii przypomniał, że „Msza powstała z woli Jezusa, który podczas ostatniej wieczerzy powiedział: czyńcie to na moją pamiątkę. Dlatego Kościół Jezusa Chrystusa, troszczy się i sprawuje Eucharystię: tam gdzie nie ma Eucharystii, nie ma i też Kościoła Jezusa”.

Ks. Piotr mówił również że „.... w sprawowanej Mszy św. obecny i żywy jest Jezus, który sam mówi: to jest Ciało moje, to jest Krew moja ... ta obecność Chrystusa jest ukryta właśnie pod postacią chleba i przypomina nam, że nie samym chlebem żyje człowiek ...”.
Następnie ks. Piotr dodał: “... ale pamiętajmy, że obecność Chrystusa jest pokorna, a prawdziwa Jego wielkość polega w służeniu drugiemu człowiekowi. Zadajmy więc sobie pytanie czy my po uczestnictwie we Mszy św., jesteśmy bardziej pokorni, bardziej miłosierni, bardziej uprzejmi dla innych? W czasie każdej Mszy św. Chrystus daje nam, misę z wodą i ręcznik abyśmy służyli braciom“.

Po zakończeniu Eucharystii, wierni wyszli z kościoła, aby przywitać “Ciało Chrystusa”. Ten Biały i Żywy Opłatek, niesiony był w monstrancji, w procesji która wyruszyła z parafii w Castel Sant'Elia. Na czele procesji był ks. Proboszczem Ryszard Niziołek, któremu towarzyszyli kapłani, ministranci, bractwo Madonny z Loreto, orkiestra dęta oraz wierni z Castel Sant'Elia, wraz z burmistrzem miasta Rodolfo Mazzolinim.

Po przystanku i adoracji przy Bazylice Świętego Józefa, gdzie ks. Ryszard wygłosił Słowo i udzielił błogosławieństwa, uroczysta procesja wyruszyła do Kościoła Św. Antoniego Abata. Procesja przeszła przez całe miasto Castel Sant’Elia, którego ulice były ozdobione kolorowymi symbolami, wykonanymi z żywych kwiatów i innych materiałów.

W procesji uczestniczyło bardzo wielu ludzi, w dużym skupieniu i modlitwie, idąc za Panem Jezusem ukrytym w monstrancji z Najświętszym Sakramentem, który błogosławił i uświęcał wszystko, a Światłem Swoim rozjaśniał każdy mrok.

Chcemy z naszej strony wyrazić wdzięczność tym wszystkim osobom, którzy pracowali od wielu miesięcy aby przygotować potrzebne materiały na przygotowanie “dywanu” z kwiatów i barwionych trocin, a także tym wszystkim, którzy pracowali przy jego wysypywaniu, chcąc w ten sposób uczcić i przyjąć godnie Pana, który nas zbawił i odkupił przez Swoje Ciało i Krew.

Na zakończenie zechciejmy przypomnieć słowa Ojca Świętego Franciszka, który zwrócił się do wiernych w Uroczystość Ciała i Krwi Jezusa Chrystusa. Przypomniał nam on w jaki sposób, po raz kolejny Pan Jezus daje nam chleb, którym jest Jego Ciało, sprawiając w ten sposób największy prezent i dar. “I my również mamy być “solidarni” z Bogiem i człowiekiem. Solidarność, która nie kończy się tylko na samym pojęciu, ale która nigdy nie przestaje nas zadziwiać, że Bóg zwraca się do nas w Eucharystii abyśmy mogli śledzić jego drogę, żeby służyć, dzielić się z innymi tym co mamy, naszymi dobrami, ponieważ moc Boga, która jest Miłością, daje nam siłę w naszym ubóstwie, aby go przekształcić w bogactwo”.

Pamiętajmy, że prawda o tym wszystkim jest pierwszym krokiem, aby móc przeżywać z większą świadomością Sakrament Eucharystii i aby dać się formować samemu Chrystusowi, który ofiarował samego siebie za nas.